Aveiro – perła Portugalii – www.polacyzagranica.eu

Costa Nova – dzielnica portugalskiego miasta Aveiro; © Pixabay

Aveiro – nie słyszeliście jeszcze o tej portugalskiej Wenecji? Czas nadrobić zaległości, bo podróże kształcą. To niezwykłe miejsce odkryłam przy okazji mojej kolejnej wyprawy do Porto, o którym pisałam tutaj. Korzystając z nadarzającej się okazji, postanowiłam wybrać się na jeden dzień do Aveiro i było warto!

Po około godzinnej podróży pociągiem z Porto, wysiadłam wreszcie na stacji kolejowej Estação de Aveiro. Moją uwagę od razu przykuł dworcowy budynek. Jak przeczytałam, budowę tej stacji kolejowej ukończono w 1864 r. z inicjatywy wpływowego mieszkańca, José Estevão, który przekonał władze, że Aveiro powinno znaleźć się na trasie łączącej północ Portugalii z Lizboną.

Aveiro – dworzec kolejowy; © www.polacyzagranica.eu

Pierwszy budynek był mały i okazał się niewystarczający. Dlatego właśnie w 1915 r. wybudowano dworzec, który zachwyca po dziś dzień za sprawą białej fasady i pięknych płytek azulejos.

Planując eskapadę do Aveiro, za główny cel postawiłam sobie zobaczenie słynnych domów w paski w Costa Nova i rejs łodzią moliceiro po miejskich kanałach.

Aveiro – typowa łódź moliceiro; © www.polacyzagranica.eu

Gwoli ciekawości, te kolorowe jednostki pływające z wysoko zakrzywionymi dziobami pierwotnie wykorzystywano do zbierania wodorostów służących do nawożenia rolniczych ziem wokół miasta. Obecnie sosnowe łodzie o długości 15 m i szerokości 2,50 m są popularną atrakcją turystyczną pozwalającą zobaczyć miasto z perspektywy wody. W tym celu polecam udać się do przystani „Aveiro no Coraçao” przy Cais do Botirões, która słynie z pięknie odnowionych, kolorowych domów.

Aveiro – przystań „Aveiro no Coraçao”; © www.polacyzagranica.eu

Rejs okazał się przysłowiowym strzałem w dziesiątkiem. Płynąc można obserwować okrągły most dla pieszych Ponte dos Botirões umożliwiający chodzenie, jazdę na rowerze i korzystanie przez użytkowników o ograniczonej sprawności ruchowej, Ponte de Carcavelos, a także przystrojony kolorowymi wstążkami Ponte Laços de Amizade (Most Zakochanych), domy ozdobione tradycyjnymi płytkami azulejos i nowoczesne, przeszklone budynki, by w końcu dotrzeć do Antiga Fábrica Jerónimo Pereira Campos, czyli dawnej fabryki ceramiki, która została zrewitalizowana i w 1995 r. otworzono tu Centrum Kongresowe Aveiro.

Aveiro – centrum kongresowe; © www.polacyzagranica.eu

Zbliżając się do tego miejsca, czuć wyraźnie powiew luksusu – oto po obu stronach kanału można dostrzec butiki najsłynniejszych projektantów mody.

W drodze powrotnej do przystani „Aveiro no Coraçao” można zobaczyć saliny, czyli miejsca pozyskiwania soli, poprzez odparowanie wody z solanki pochodzącej z oceanu.

Saliny w Aveiro; © www.polacyzagranica.eu

Moją uwagę przyciągnęła też restauracja „Laguna” na barce, do której – ku mojemu rozczarowaniu – nie miałam czasu zawitać.

Domki w paski w Costa Nova

Drugą część dnia warto poświęć na eskapadę do Costa Nova, czyli oddalonej o 10 km dzielnicy Aveiro. Można tam dojechać autobusem lub taksówką w przypadku ograniczonego czasu. Costa Nova słynie przede wszystkim z kolorowych domków w paski, które można również wynająć. Najlepszym miejscem do podziwiania tej uroczej zabudowy jest Av. Jose Estevao. Co ciekawe, Costa Nova była w przeszłości małą osadą rybacką położoną na mierzei. Ale – jak podają źródła historyczne – w 1575 r. miał miejsce niezwykle silny sztorm, który zasypał wejście do portu. Na szczęście, tę niedogodność dziejową po pewnym czasie obrócono w sukces: i tak właśnie powstała mekka turystów, którzy uwielbiają niepowtarzalne, kolorowe domki w paski i cudowne, szerokie, piaszczyste plaże nad oceanem.

Aveiro – promenada z domami w paskiw Costa Nova; © www.polacyzagranica.eu

Urocze domy w paski stały się wizytówką Portugalii od 2004 r., ponieważ ich zdjęcia zdobiły reklamy promujące mistrzostwa Europy w piłce nożnej. Mało kto jednak pamięta, że pocztówkowe domki zwane „palheiros” do XIX w. pełniły funkcję schronienia lub mieszkania dla rybaków bądź magazynów do przechowywania ryb. Początkowo te budowle miały kolor drewna, ale bliskość oceanu spowodowała konieczność zabezpieczenia ich przed czynnikami naturalnymi. Wkrótce pokryto je substancją na bazie oleju rybiego, do którego dodawano naturalne pigmenty.

Pierwotnie wnętrza były przestronne i bez żadnych wewnętrznych ścian. Ale coraz częstsze wizyty pisarzy, polityków, burżuazji, a co za tym idzie i turystów spowodowały zmianę charakteru tych budowli. I tak stały się one w większości wakacyjnymi domami dla wczasowiczów lub obiektami kawiarniano-restauracyjnymi, choć niektóre z nich są zamieszkane do dziś.

Ale Costa Nova słynie również z porcelany, więc świetną pamiątką z tego pocztówkowego miejsca mogą być porcelanowe kubki lub filiżanki.

Aveiro wraz z Costa Nova bardzo mi się spodobało. Niestety, nie miałam dość czasu, aby poznać to portugalskie miasto dogłębnie. Dlatego wybierającym tę destynację polecam zostać przynajmniej dwa dni, aby móc zwiedzić muzeum Art Nouveau (Museu de Arte Nova), pospacerować szlakiem pięknych secesyjnych domów, zobaczyć katedrę (Sé Catedral de Aveiro), spędzić choć trochę czasu na jednej z cudownych plaż nad oceanem lub po prostu wybrać się tu latem na urlop.

Szczerze powiedziawszy, po tej jednodniowej wycieczce poczułam duży niedosyt, który mam nadzieję zaspokoić przy kolejnej nadarzającej się okazji. A na pocieszenie kupiłam sobie pudełko lokalnych smakołyków zwany „ovos moles”. Ten deser w kształcie ryby, beczki lub owoców morza to po prostu delikatne opłatkowe ciasteczko wypełnione masą z żółtek i cukru, którego smak czuję do dziś…

***

Dziękuję za przeczytanie tego tekstu i zapraszam do lektury innych w kategorii „turystyka”. A jeśli nie masz jeszcze pomysłu na kolejną wyprawę, kliknij w moją mapę, wybierz interesujące Cię miejsce i bezpośrednio czytaj post. Do wyboru ponad 80 kierunków.